|
|
|
Joga powięziowa to ćwiczenia ciała i umysłu ukierunkowane specyficznie na pracę z powięzią mięśniową. W ćwiczeniach nie rozciągamy mięśni bezpośrednio, ale poprzez rozluźnienie oplatającej ich tkanki, uzyskujemy ich bezwysiłkowe wydłużenie. Dzieje się to dzięki usunięciu sklejeń i ograniczeń powięzi, związanych z nagromadzeniem w niej toksyn, oraz przywróceniu jej naturalnej ślizgowej pracy pomiędzy warstwami sąsiadujących ze sobą mięśni, a także kości, organów i nerwów. Praca odbywa się w stanie relaksu, jest przyjemna i bezwysiłkowa, a rezultaty są trwalsze w porównaniu do standardowych technik rozciągających. Joga powięziowa to świadoma praca z ciałem o charakterze samorozwojowym. Jej zadaniem podstawowym jest zintegrowanie człowieka na poziomie struktury ciała, wyrażające się wyrównaną i zbalansowaną sylwetką w okół linii grawitacji, oraz zintegrowanie ciała i umysłu, wyrażające się zdolnością do pełnego odczuwania i obecności w ciele i umyśle. W praktyce wykorzystujemy pozycje jogi zwane asanami oraz proste zadania ruchowe zwane vinyasami. Praktyka uczy nas budowania uważności i czucia powięziowego ciała. Czucie powięziowe to stan ucieleśnienia, stan w którym naprawdę żyjemy w swoim ciele i jesteśmy w nim obecni. Jest to bardzo istotne w dobie, w której nasza cywilizacja cierpi na chroniczne bóle kręgosłupa i całego narządu ruchu. Nauka bycia obecnym w ciele, jest jak profilaktyka zdrowia i jeden z najlepszych leków na dolegliwości fizyczne współczesnego człowieka. Z neurologicznego punktu widzenia czucie powięziowe to stan zintegrowanej percepcji sensorycznej, wyrażający się pełnią orientacji naszego systemu nerwowego, w relacji do ciała i jego położenia w przestrzeni . To w nim jesteśmy zdolni zauważyć każdą małą adaptacje, zmianę nacisku lub napięcia, przeniesienie ciężaru w poszczególnych elementach ciała, czy jakąkolwiek organiczną rzeczywistość naszej fizycznej natury, wchodzącej w interakcje z polem grawitacyjnym i otaczającą ją przestrzenią. We współczesnej psychologii sportu stan ten jest określany jako przepływ (flow z ang. ) . Poza całościowym doświadczeniem ciała, wyraża się pełnią świadomości otaczającej przestrzeni wraz z odbiorem obecnej w niej dźwięków ( w przypadku sportowców był to aplauz publiczności) i brakiem jakiejkolwiek myśli w głowie w tym samym czasie. Wg. wieloletnich badań prowadzonych na olimpijczykach, cechuje on najwybitniejszych z nich. W jodze od wieków jest znany jako Samadhi. Joga niezależnie od tego czy jest to praktyka asan, pranajama czy medytacja - uczy nas świadomego życia, bycia obecnym, bycia uważnym wobec siebie i otaczającego nas świata. Im więcej uda nam się wprowadzić uważności w nasze życie, tym więcej czerpiemy z tego korzyści. Stajemy się bardziej zintegrowaną jednostką, uwalniamy nasz potencjał do ruchu, zdrowia i kreowania naszego życia. |
|
Sam termin "Joga" wywodzi się z sanskrytu i można go przetłumaczyć jako "połączać, jednoczyć czy scalać".
|
